Α! ρε Παπαδ................

Την Κυριακή πήγαμε για μπάνιο σε μια καταπληκτική παραλία, από τις τόσες που προσφέρει ο Νομός Ηλείας.

Δίπλα μας ήταν με την οικογένεια του ο διαμένων στην Αθήνα παλιός συμμαθητής και "σύντροφος" ο Νίκος, με τον οποίο είχαμε αρκετά χρόνια να συναντηθούμε.

Μετά τα τυπικά "χρόνια και καιρούς, τι κάνεις" και τις απαιτούμενες συστάσεις με την οικογένεια, αρχίσαμε να ενθυμούμαστε τα παλιά.

Ανεβήκαμε στην καντίνα της παραλίας για ουζάκι.

Όπως ήταν φυσικό αρχίσαμε να συζητάμε και για την οικονομική κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα και στην συζήτηση επάνω θυμηθήκαμε τις αφισοκολλήσεις, τις διανυχτερεύσεις στα αστυνομικά τμήματα, για εξακρίβωση στοιχείων, τις πορείες με τα αυτοκίνητα, την μάχη που δίναμε στην διεκδίκηση της θέσης του Γραμματέα της Τοπικής Οργάνωσης και γενικά την κομματική μας δράση.

Επειδή το ούζο είχε ήδη να μας επηρεάζει η φωνή μας ήταν πιο υψηλή από το παραπάνω και ακουγόμαστε σχεδόν σ΄ όλο το μαγαζί, τότε ακούγετε ένας κύριος από το παραδίπλα τραπέζι να μας φωνάζει «Α ρε Παπαδόπουλε που είσαι να στείλεις όλους τους πολιτικούς στη Μακρόνησο!».

Γυρίζω και αντικρίζω τον κ. Ανδρέα αγωνιστή κατά της χούντας και πρωτεργάτη στην σύσταση της Τοπικής Οργάνωσης ΠΑ. ΣΟ. Κ. της πόλης μας και διατελέσας πάμπολες φορές μέλος της συντονιστικής.

Κοίτα που μας κατάντησαν οι πολιτικοί, εξέφρασα την σκέψη μου φωναχτά, να αναζητούν τον Παπαδόπουλο αγωνιστές που τον πολέμησαν και έκαναν αγώνα να τον διώξουν από την εξουσία "για να έρθει η Δημοκρατία στην χώρα μας";