Έντρομοι διαπίστωσαν πως τους φάγανε τον μισθό...

Είμαστε ζευγάρι και εργαζόμαστε στο στενό Δημόσιο τομέα, υπάλληλοι του Κ. Υ. Γαστούνης.
«Κατά την ανάλυση της μισθοδοσίας μας για το μήνα Οκτώβριο, διαπιστώσαμε έντρομοι ότι θα λάβουμε ως αποδοχές το ποσό των 606,83 ευρώ και 638,23 αντίστοιχα, το οποίο μάλιστα θα μας καταβληθούν σε δύο δεκαπενθήμερα».
Από τις αποδοχές παρακρατούνται εισφορά αλληλεγγύης ύψους 2% και ειδική εισφορά προς το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ) ύψους 1%, που θεσπίστηκαν με το νόμο 3986/2011 και μάλιστα αναδρομικά από την 1η.1.2011.
«Καλούμαστε να ζήσουμε τον Οκτώβριο με το ποσό των 1245 ευρώ, εκ των οποίων θα πρέπει να πληρώσουμε στις 30 Σεπτέμβρη 300 ευρώ, την πρώτη δόση της εφάπαξ εισφοράς και με το υπόλοιπο 945 ευρώ να πληρώσουμε τις δόσεις στις τράπεζες για λοιπά δάνεια, τηλέφωνα, κινητά και λοιπές υποχρεώσεις, ποσόν που αγγίζει τα 350 ευρώ, δηλαδή με 590 ευρώ, ποσό κάτω από τα όρια της φτώχειας, το οποίο κατά την κοινή πείρα και τη λογική του συνετού ανθρώπου δεν επαρκεί για τη στοιχειώδη διαβίωση. Κατ' ουσίαν αποστερούμαστε των μέσων βιοπορισμού μας».
Τον αντίστοιχο μήνα (Οκτώβρη) του 2010 οι αποδοχές μας ήταν 807,08 και 848,47 σύνολο 1655,55, δηλαδή η απώλεια ανέρχεται στα 410 ευρώ μηνιαίως.
Κύριοι σκεφτόμαστε να προσφύγουμε στην δικαιοσύνη γιατί:
1. Δεν τα φάγαμε μαζί
2. * «Νομοθετήματα και ρυθμίσεις με τις οποίες επιβάλλονται μέτρα σε βάρος των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα, επιβαρύνοντάς μας υπέρμετρα, με την πρόσθετη περικοπή των ήδη πενιχρών αποδοχών μας, για το σκοπό της κάλυψης του δημοσιονομικού ελλείμματος, στη δημιουργία-διόγκωση του οποίου δεν συντελέσαμε, προσβάλλουν την ανθρώπινη αξία μας.
Καλούμαστε κατά κυριολεξία να πληρώσουμε τα διαχρονικά προβλήματα της χώρας, την έλλειψη προνοητικότητας, την επανάπαυση των τελευταίων 40 ετών, αλλά και την υφιστάμενη αδυναμία πάταξης ή έστω περιορισμού της φοροδιαφυγής για τα οποία δεν ευθυνόμαστε».
* «Η μείωση των μισθών θα έπρεπε να συνιστά εξαιρετικό μέτρο, στο βαθμό του απολύτως αναγκαίου και για εύλογο χρονικό διάστημα και να συνοδεύεται από κατάλληλες εγγυήσεις προστασίας του βιοτικού επιπέδου ετών εργαζομένων. Η παρακράτηση εισφοράς αλληλεγγύης (2%) και εισφορά υπέρ του ΤΠΔΥ (1%) δεν έχει κανένα στοιχείο παροδικότητας, ούτε ο νόμος ορίζει ότι είναι προσωρινές. Οι περικοπές επιβάλλονται ανεξαρτήτως του ύψους των αποδοχών των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, ασχέτως δηλαδή αν παίρνουν τον κατώτατο μισθό ή τον ανώτερο, με ασύμμετρες συνέπειες».

Για κάθε δύσπιστο ορίστε τα εκκαθαριστικά :