Ασέβεια στο νεκρό και ηθικός ξεπεσμός.

Ασχέτως αν συμπαθούσα ή όχι τον συνταγματάρχη Καντάφι, ασχέτως αν συμφωνούσα ή όχι με την πολιτική του και την συμπεριφορά του απέναντι στον λαό του, δεν πρόκειται όμως να δεχθώ τις απάνθρωπες και αποτρόπαιες φρικτές εικόνες από το τέλος του.
Θέλω να σταθώ λίγο σ΄ αυτά που είδαμε όλοι μέσω της τηλεόρασης και internet.
Το απάνθρωπο και φρικτό τέλος του πρώην ηγέτη της Λιβύης μας αποδεικνύει κατάματα την ποιότητα του ισλαμικού πολιτισμού που έχει να κάνει μόνο με υπανθρώπους, ζώα και καθάρματα. Αυτές οι εικόνες που είδαμε όλοι με εμετικό αποτροπιασμό δεν ανήκουν στο σύγχρονο πολιτισμένο κόσμο.
Θέλω να μοιραστώ τις σκέψεις μου για την αντιμετώπιση που έτυχε ο μελλοθάνατος και κατόπιν η σορός του από τους αντικαθεστωτικούς, καθώς και για την απροθυμία των περισσοτέρων ξένων ηγετών να εστιάσουν (ή έστω να ψελλίσουν μια κουβέντα) για τη βαναυσότητα αντιμετώπισης ενός ανήμπορου μελλοθάνατου.
Το πρόβλημα δεν είναι αυτοί (που ουσιαστικά είναι πιόνια), άλλα το πως αυτές οι αποτρόπαιες πράξεις αντιμετωπίζονται από τους "πολιτισμένους"... 

Είναι αποδεκτός από την κουλτούρα μας (Ευρωπαϊκή;) ο τρόπος περιφοράς και δη ως λάφυρου ενός νεκρού;

Δεν πρέπει να παραπεμφθούν οι υπαίτιοι της διαπόμπευσης στο δικαστήριο της Χάγης, ως εγκληματίες πολέμου;

Επιτρέπεται να επικροτούμε με επιφωνήματα ανακούφισης, όπως φέρεται να έπραξαν αρκετοί ηγέτες του πολιτισμένου κόσμου, το τέλος εποχής ενός απολυταρχικού και βίαιου ηγέτη;

Αν η διαπόμπευση ενός πτώματος δίνει διαπιστευτήρια για την επόμενη μέρα, τότε επιτρέψτε μου να παρατηρήσω πως δεν προοιωνίζεται περισσότερη Δημοκρατία ή καλύτερη μεταχείριση των επόμενων κυβερνήσεων της Λιβύης.

Γι αυτό βάζω φωτογραφία του Καντάφι ζωντανός, αρκετά τα βίντεο και οι φωτογραφίες της ΝΤΡΟΠΗΣ.