Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ


Το συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα έχει μακρά παράδοση αγώνων και επιτυχιών.  Με μαχητικότητα και σωφροσύνη οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, συχνά σε πολύ δύσκολες συνθήκες, κατάφερναν να προωθήσουν τα αιτήματα των εργαζομένων.
Μετά ήλθε η κομματικοποίηση. Και ενίοτε η μετατροπή της συνδικαλιστικής ιδιότητας σε επαγγελματική απασχόληση ή σε όχημα εισόδου στη Βουλή.
Τώρα εμφανίζεται στο προσκήνιο μια γενιά συνδικαλιστών που οδηγεί την έννοια της συνδικαλιστικής δράσης σε έκπτωση και αυτοκατάργηση.
Πότε με τις πράξεις τους και πότε με το ύφος της δημόσιας παρουσίας τους, ορισμένοι συνδικαλιστικοί «ηγέτες» απαξιώνουν τον ρόλο τους.
Προς απόδειξη υπάρχουν αυτές τις ημέρες στο προσκήνιο τρία παραδείγματα.
Ο πρόεδρος των ιδιοκτητών ταξί, με την κομματική κονκάρδα (ΝΔ) ανελλιπώς στο πέτο, πρωτοστατεί σε τραμπουκισμούς.
Ο λόγος του εμπρηστικός και συχνά κακόγουστος, υποκινεί ακόμη και απειλές που ακούγονται σε καταγώγια.
Ο πρόεδρος των εργαζομένων στους δήμους, επίσης κομματικός (ΠΑΣΟΚ), ευτελίζει το όπλο της απεργιακής κινητοποίησης, στήνοντας κόλπα στις χωματερές.
Οι πόλεις μετατρέπονται σε σκουπιδότοπους και η δημόσια υγεία απειλείται.
Αυτοί που θα μάζευαν τα σκουπίδια δεν το κάνουν, αλλά... αμείβονται κανονικά σαν να εργάζονταν!
Τέλος, ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, τους ξεπερνάει όλους.
Με την κομματική ρομφαία ανά χείρας και αυτός (ΠΑΣΟΚ), διεκδικεί ρόλο νομοθέτη και υπέρτατου κυβερνήτη.
Αξιώνει να μην εισπραχθεί το τέλος ακινήτων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ!
Σαν ένα είδος Ρομπέν των Δασών προτάσσει τα - καλοπληρωμένα - στήθη του για να «προστατεύσει» τους φτωχούς από την... Πολιτεία!
Κάποτε ένας διοικητής της ΔΕΗ είχε προσφύγει στον Ανδρέα Παπανδρέου καταγγέλλοντας:
«Πρόεδρε, δεν με αφήνει να διοικήσω ο Αμαλλος» (ο τότε πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ).
Ηταν η εποχή που η ΓΕΝΟΠ διεκδικούσε τη συνδιοίκηση της επιχείρησης.
Σήμερα ζητάει κάτι περισσότερο: τη συγκυβέρνηση της χώρας!
Τρεις συνδικαλιστές, τρεις περιπτώσεις που θα κάνουν τα κόκαλα των πραγματικών συνδικαλιστών του παρελθόντος να τρίζουν.

Άρθρο απο tanea

Εγγραφή σε αυτό το blog μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου :