Μερικές σκέψεις για τη διαγραφή της Λούκας Κατσέλη

Εδώ και καιρό ζούμε το θέατρο του παραλόγου. Μια κατ’ επίφαση Σοσιαλιστική κυβέρνηση εφαρμόζει την πιο αντιλαϊκή και νεοφιλελεύθερη πολιτική. Κάθε φορά που εμφανίζεται αντίρρηση καταπνίγεται με εκβιασμούς, απομάκρυνση από θέση ευθύνης και φυσικά διαγραφή!

Το ίδιο ζήσαμε και χθες, με κάποιες σημαντικές διαφορές:

Διεγράφη η κα Κατσέλη, ένα σημαντικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, με μακρά ιστορία, με ουσιαστικό έργο (βλ. υπερχρεωμένα νοικοκυριά, καμποτάζ, κοινωνική οικονομία κ.α.) και συνέπεια.

Η διαγραφή έγινε γιατί καταψήφισε ένα άρθρο και όχι όλο τον νομοσχέδιο, πράγμα πρωτοφανές για τα χρονικά της «κομματικής πειθαρχίας».

Ο εκβιασμός στον οποίο «υπέκυψαν» όλοι οι άλλοι ήταν ότι αν δεν ψηφιστούν όλα τα άρθρα δεν θα εκταμιευτεί η 6η δόση. Αλλά η ίδια η Τρόικα είχε δημοσιοποιήσει από νωρίς το μεσημέρι την έκθεσή της δίνοντας το πράσινο φώς για την δόση!

Ακούσαμε Βενιζέλο και Κουτρουμάνη να λένε ότι η Τρόικα απαιτούσε το άρθρο 37 και την ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων.

Όμως ο επικεφαλής της Τρόικας, είχε πει ότι ουδέποτε τέθηκε τέτοιο θέμα από αυτούς. Ποιος ήθελε τελικά να περάσει αυτή η διάταξη;

Το αποτέλεσμα πέρασε μια επαίσχυντη διάταξη που θα πλήξει όλους μας και κυρίως τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, που δεν μπορούν να γλιτώσουν ποτέ και από κανένα χαράτσι.

Και δυστυχώς το «αποτέλεσμα» αυτό θα το νιώσει όλη η οικονομία, διότι μειώνοντας τους μισθούς μας θα μειώσουν την αγοραστική μας δύναμη και η ύφεση θα εκτοξευτεί.

Γεμάτος πίκρα και απογοήτευση για τα απανωτά χτυπήματα που δεχόμαστε από αυτή την κυβέρνηση, νιώθω την ανάγκη να συγχαρώ την κα Κατσέλη για την συνεπή στάση της, υπέρ του λαού.

Νιώθω και την ανάγκη να φτύσω αυτούς που κάθε φορά μας γδέρνουν «για τελευταία φορά». Βγαίνουν, φωνάζουν, εκβιάζουν, για να πάρουν τα 5 λεπτά δημοσιότητας ή μια θέση στην κυβέρνηση και στο τέλος ξεπουλάνε την συνείδηση και την αξιοπρέπεια τους και συμβαδίζουν με την κομματική γραμμή.

Όσο θα υπάρχουν άνθρωποι όπως η Κατσέλη, ο Κουρουπλής, η Σακοράφα, ο Βασίλης Οικονόμου και πολλοί ακόμα, θα υπάρχει ελπίδα.