Κραυγή Απόγνωσης

Είπα να ξαναγράψω κάτι για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μου.

Αλλά για τι πράγμα να γράψω;

Για τους ανεπάγγελτους επαγγελματίες πολιτικούς που η ανικανότητα τους έφερε την χώρα στον γκρεμό.

Για αυτούς που παραδέχονται ότι μαζί τα «φάγαμε», δηλαδή παραδέχονται ούτε λίγο ούτε πολύ ότι αυτοί τα έφαγαν όλα.

Η για τους άλλους, τους δημοσιογράφους ντε, που κάθονται στης γραφειάρες τους και χτυπώντας τα πλήκτρα στα πανάκριβα laptop που διαθέτουν γράφουν βαθυστόχαστα άρθρα και πληρωμένες οικονομικές αναλύσεις για να μας πείσουν ότι όλα βαίνουν καλώς για να μην πάθουν ζημιά τα αφεντικά τους.

Η για τους "παντογνώστες" της πολιτικής και της οικονομίας που βγαίνουν με τις γραβατάρες τους στα δελτία ειδήσεων και σχολιάζουν χωρίς να προτείνουν.

ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ…. ΔΕΝ ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΝ.

Θα γράψω για αυτόν τον ανώνυμο Έλληνα που με βουβό πόνο και αγωνία για την πατρίδα και για τα παιδία του κατέβηκε στης πλατείες όλης της Ελλάδας , αυτή η βουβαμάρα ήταν η ποιο δυνατή κραυγή αγωνίας που έχω ακούσει μέχρι σήμερα στην ζωή μου.

Τα στόματα κλειστά και όμως τα ερωτήματα γύρω μου έπεφταν βροχή και μόνο αγωνία έβγαζαν.

Τι θα γίνει η πατρίδα μας;

Γιατί κλείνουν τα σχολεία;

Τα παιδιά μας θα μείνουν αμόρφωτα;

Γιατί κλείνουν νοσοκομεία;

Αν αρρωστήσω πως θα γίνω καλά;

Γιατί ο ιδρώτας μας να χάνεται και να τον παίρνουν οι τοκογλύφοι;

Πώς θα πληρώσoυμε τις τράπεζες;

Πέφτοντας στο κρεβάτι μου να κοιμηθώ όλα αυτά τα ερωτήματα γύριζαν στο μυαλό μου και δεν με άφηναν να κλείσω μάτι.

Χρεοκοπία τώρα σκέφτηκα ε και

ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ

Αν θέλουν :

Ας πάνε στο μισό η μισθοί και η συντάξεις.

Ας κουρέψουν της καταθέσεις στο μισό(άλλωστε το 90% του λαού δεν έχει μια, μόνο τα λαμόγια έχουν και είναι το 10%).

Αλλά παράλληλα :

Στο μισό όλες η αξίες.

Στο μισό η βενζίνη, το πετρέλαιο, τα φάρμακα, οι φόροι, τα τρόφιμα, τα μέσα μεταφοράς, όλα στο μισό.

Κανένα μισθό για αυτόν που θέλει να λέγετε βουλευτής και θέλει να υπηρετήσει την πατρίδα του και τον λαό.

Βουλευτής η υπουργός που πήρε μίζα;

Με συνοπτικές διαδικασίες στο σπίτι του που θα είναι στο Κορυδαλλό, και όλη η περιουσία του στο λαό.

Επίορκος κρατικός υπάλληλος;

Με συνοπτικές διαδικασίες στον Κορυδαλλό.

Φοροφυγάς;

Με της ίδιες διαδικασίες να σαπίσει εκεί μέσα.

Δεν θέλω να ανήκω στην

Δεν θέλω άλλα υποβρύχια, τανκς, αεροπλάνα και όλα αυτά γερασμένα ή δεν δουλεύουν.

Δεν θέλω να πληρώνω τους κοφτιαγμένους δρόμους και που φτιάχνονται δέκα φορές ποιο ακριβά από την Αυστρία και την Ελβετία.

Δεν θέλω να ανήκω στην Ευρώπη και στο ευρώ.

Θέλω να αποφασίζω ΕΓΩ για την τύχη μου και όλοι μαζί για την τύχη της πατρίδας μας.

Θέλω να αποφασίζουμε όλοι μαζί οι Έλληνες για το τη δημοκρατία, παιδία, υγεία θέλουμε

Θέλουμε να αποφασίζουμε εμείς τι θέλουμε!.

Μετά από αυτές της σκέψεις κατέληξα στο συμπέρασμα, το δικό μας συμπέρασμα που το είδα καθαρά στα μάτια όλων αυτών των βουβών Ελλήνων.

Τούτος ο λαός σε όλη του την ιστορική διαδρομή πολεμούσε για το όραμα του, που αυτό το όραμα το λένε Ελευθερία.

Έτσι και τώρα ο λαός πρέπει να αγωνιστεί για αυτό το υπέρτατο αγαθό χωρίς να βαρυγκωμήσει.

Σε τούτον τον πόλεμο που έχουν κηρύξει οι ντόπιοι και διεθνείς τοκογλύφοι, θα χύσει ιδρώτα και αν χρειαστεί και αίμα για να μην παραδώσει στα παιδιά του την πατρίδα μισή από αυτήν που κληρονόμησε από τους πατεράδες του.