Τι συνέβη τον περασμένο μήνα στο ΠΑΣΟΚ;

Έξι ολόκληρες μονάδες έχασε το ΠΑΣΟΚ μέσα στο Ιανουάριο σύμφωνα με το Πολιτικό Βαρόμετρο της Public Issue, αριθμός που με τα σημερινά ποσοστά του κόμματος αντιστοιχεί σχεδόν στη μισή εκλογική του επιρροή. Είναι εντελώς διαφορετικό να χάνεις 6 μονάδες πχ από το 41% στο 35% κι άλλο να κατρακυλάς από το 14% στο 8%.
Τι συνέβη όμως στο ΠΑΣΟΚ αυτό τον καιρό; Τι έδιωξε ακόμα......περισσότερους φίλους του από κοντά του;

Πηγαίνοντας πίσω στα γεγονότα, ο Ιανουάριος ήταν ένας μήνας κατά τον οποίο συνολικά το ΠΑΣΟΚ αρνήθηκε πεισματικά να δείξει ότι αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω του. Το Εθνικό συμβούλιο, τα πολιτικά συμβούλια και οι συνεδριάσεις της Κ.Ο αναλώθηκαν μονάχα γύρω από το θέμα της παραμονής ή όχι του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του κόμματος, μια διαδικασία άχαρη που δεν κέρδισε το ενδιαφέρον του κόσμου.

Ακόμα όμως κι όταν ο Γιώργος Παπανδρέου συνειδητοποίησε ότι ήταν πλέον ανεπιθύμητος, η προοπτική Βενιζέλου δεν κατάφερε καν να προκαλέσε μια συμβολική συσπείρωση των φίλων του ΠΑΣΟΚ. Θυμίζω ότι η δημοσκόπηση έγινε μετά κι από τη συμφωνία Λοβέρδου-Βενιζέλου η οποία επίσης δεν κατάφερε να...συγκινήσει κανέναν.

Την ίδια χρονική περίοδο, καταγράφονται ακόμα δυο γεγονότα. Το πρώτο αφορά το Νίκο Παπανδρέου και τις διαστάσεις που έλαβε το θέμα της πολυτελούς διαβίωσης του και το άλλο αφορά τον αυτοκαταστροφικό Μιχάλη Χρυσοχοϊδη που με τις ατυχείς δηλώσεις του περί μνημονίου εξόργισε και συσπείρωσε το αντιΠΑΣΟΚικο/αντιμνημονιακό μέτωπο.

Σήμερα, η ερώτηση για το ΠΑΣΟΚ είναι μονάχα μια: υπάρχει επιστροφή; Αξίζει να αγωνιστεί κανείς για ένα κόμμα του 10-15%; Μπορεί κανείς να περιμένει πράγματα από ένα ΠΑΣΟΚ που θα εκλέξει 30-35 βουλευτές-δεινοσαύρους;

Μήπως ο μόνος τρόπος αναζωογόνησης του κόμματος είναι μια εσωκομματική σύγκρουση στη βάση μεταξύ παλιού ΠΑΣΟΚ και ενός άλλου πιο τολμηρού ΠΑΣΟΚ; Άλλο να πάρεις 15% γιατί σε ξέχασε η Ιστορία κι άλλο να πάρεις 15% γιατί ξεκινάς μιας τολμηρή στροφή προς τη σύγχρονη Κεντροαριστερά...