Αμηχανία και μούδιασμα στη βάση ΝΔ και ΔΗΣΥ

Στην πολιτική το ένα συν ένα …ποτέ δεν είναι δεδομένο ότι κάνει δυο.
Στην περίπτωση της ένωσης των δυνάμεων του κ. Αντ. Σαμαρά και της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη δεν λειτουργεί μέχρι στιγμής αθροιστικά, αλλά ήδη έχουν προκληθεί έντονες αναταράξεις.
Η απόφαση του κ. Σαμαρά και της κυρίας Μπακογιάννη για κοινή κάθοδο στις εκλογές της 17^ης Ιουνίου έχει δημιουργήσει διαφορετικό κλίμα από αυτό που αναμενόταν στα κομματικά επιτελεία, ενώ μούδιασμα επικρατεί και για τις προσχωρήσεις από το ΛΑΟΣ που προκαλούν θυμηδία, σύμφωνα και με βουλευτές της Ν.Δ., οι οποίοι επισημαίνουν τους άγαρμπους χειρισμούς και την αίσθηση περί πολιτικού παζαριού.
Η σύνθεση δεν γίνεται αποδεκτή από το σύνολο των ψηφοφόρων και της κομματικής τους βάσης, καθώς είναι εξαιρετικά δύσκολο μέχρι στιγμής να πειστούν για την ορθότητα της επιλογής, αφού μέχρι πριν δυο εβδομάδες ήταν αντίπαλοι και επί δυο χρόνια ο πόλεμος ήταν ανελέητος με βαρύτατους χαρακτηρισμούς.
Πολύ βαρύ είναι το κλίμα και στις εκλογικές περιφέρειες, όπου θα…θυσιαστούν πολιτικά και τα στελέχη της Ν.Δ. που κέρδισαν έδρες και θα αναγκαστούν, καθ' υπόδειξη της ηγεσίας, να παραχωρήσουν τη θέση τους στους επαναπατρισθέντες, πρώην βουλευτές της Δημοκρατικής Συμμαχίας.
Μεγάλη αναστάτωση επικρατεί ανά την επικράτεια και σε πολλές οργανώσεις της Δημοκρατικής Συμμαχίας, αφού η κυρία Μπακογιάννη δεν έχει καταφέρει να πείσει για την ορθότητα της επιλογής της να συμμαχήσει με τον κ. Σαμαρά.
Χαρακτηριστική είναι η γραπτή δήλωση του Ανδρέα Ανδριανόπουλου,  οποίος στις προεδρικές εκλογές της Ν. Δ. είχε στηρίξει την Ντόρα:

«Αντί για την αναμενόμενη και επιθυμητή σύσταση ενός καινούργιου φορέα - ομπρέλα που θα αναλάμβανε την ευθύνη ανανέωσης του χώρου και της ανοιχτής αντιπαράθεσης με παλιούς και νέους κήρυκες του κρατισμού διαπιστώνουμε την…νεκρανάσταση παλιών πολιτικών τακτικών και την επανασυγκόληση τελειωμένων στα μάτια της κοινωνίας πολιτικών φορέων»

Το σχόλιο του blog είναι ότι:

Στη σύντομη προεκλογική περίοδο που διανύουμε, το μεταρρυθμιστικό κέντρο φαίνεται να συνθλίβεται ανάμεσα στην Αριστερά της δραχμής και τη Δεξιά της πεντάρας.
Ανάμεσα σε μια ανεύθυνη Αριστερά που οχυρωμένη πίσω από έναν αριστερόστροφο λαϊκισμό επιχειρεί να... συλλέξει τα απομεινάρια του διαλυμένου ΠΑΣΟΚ και ανάμεσα σε μια γερασμένη αλλά και εξίσου ανεύθυνη Δεξιά που επιχειρεί την αναπαλαίωση της ανασύροντας επιχειρήματα από το ιδεολογικό οπλοστάσιο μιας ανιστόρητης αντι-κομμουνιστικής ρητορικής.
Όμως ούτε ο Τσίπρας είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου, ούτε...ο Σαμαράς είναι ο Κων/ντινος Καραμανλής (οχι ο νεώτερος). Και για να χρεοκοπήσει η χώρα δεν είναι αναγκαίος ο λαϊκισμός του Τσίπρα.
Μας αρκεί και η «Νεοδημοκρατία - Κεντροδεξιά» του Σαμαρά.