Το Cipralex (Τσιπρ-Αλέξ!)

Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας, το Cipralex (Τσιπρ-Αλέξ!) είναι ένα θαυματουργό λευκό χαπάκι, το οποίο βοηθά «στη θεραπεία του μείζονος καταθλιπτικού επεισοδίου, της διαταραχής πανικού με ή χωρίς αγοραφοβία, της κοινωνικής αγχώδους διαταραχής (κοινωνική φοβία), της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής, της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής»!
Προφανώς είναι… τυχαίο, αλλά, σύμφωνα με την τρέχουσα κοινωνική αντίληψη και προσδοκία, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ (Τσίπρας Αλέξης) προσφέρεται και ενδείκνυται, ως… πολιτικό αντικαταθλιπτικό, για τη θεραπεία πάσας νόσου και (πολιτικής) μαλακίας. Προφανώς, παρά τις θαυματουργές του ιδιότητες, το Cipralex έχει κι αυτό τα όρια και τις παρενέργειές του… Το ίδιο και ο Τσίπρας.
Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας, για το Cipralex «η συνήθης δόση είναι 10 mg άπαξ ημερησίως» και «ανάλογα με την απόκριση του ασθενούς, η δόση μπορεί να αυξηθεί έως τη μέγιστη δόση των 20 mg ημερησίως. Συνήθως απαιτούνται 2-4 εβδομάδες για την επίτευξη αντικαταθλιπτικού αποτελέσματος».
Αντιθέτως, η τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα προκαλεί υπερβολική δοσολογία «παρεχόμενου» Αλέξη Τσίπρα, με απροσδιόριστες – τόσο για την κοινωνία όσο και γι’ αυτόν – συνέπειες. Το ενδιαφέρον στην υπερδοσολογία Αλέξη Τσίπρα είναι ότι γίνεται με το ζόρι και χορηγείται από τους μηχανισμούς χειραγώγησης της κοινής γνώμης.
Υπό αυτήν την έννοια θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας την… εμπειρία που καταθέτουν όσοι επί μακρόν έχουν λάβει cipralex, όπως την καταθέτουν στη συζήτηση του forum για την απεξάρτηση από το αντικαταθλιπτικό. Γράφει λοιπόν ένας απ’ αυτούς για τα «θαυματουργά» χαπάκια: «Και ανοίγουν την όρεξη και μειώνουν τη λίμπιντο,10 κιλά σε έναν χρόνο έβαλα, για τη λίμπιντο δεν ξέρω για άλλους, αλλά εμένα και τη Charlize Theron ναμου φέρουν πρέπει να προσπαθήσει πολύ για να με ανάψει! Πολύ αντικούκου τα ρημάδια»…
Καλό είναι, λοιπόν, να έχουμε όλα αυτά υπόψη μας γιατί ξαφνικά ο Αλέξης Τσίπρας – και ο ΣΥΡΙΖΑ – βρίσκεται στο επίκεντρο, όχι γι’ αυτά που μπορεί ή λέει ότι θα κάνει, αλλά γι’ αυτά που δεν μπορεί, δεν είναι δυνατόν ή κάποιοι δεν θέλουν να πραγματοποιήσει. Ή, κυρίως, για όσα κάποιοι άλλοι – κατά κύριο λόγο τα ΜΜΕ της διαπλοκής, οι πολιτικοί του αντίπαλοι και πολλοί άλλοι – διακηρύσσουν ότι πρόκειται να κάνει.
Έτσι κι αλλιώς, όμως, η όλη συζήτηση, δημιουργεί μια μυθολογία προσδοκιών, επερχόμενων κινδύνων ή απογοητεύσεων. Όπως ακριβώς δηλαδή το θαυματουργό Cipralex, το οποίο κάποιους βοηθά και κάποιους άλλους εγκλωβίζει…