Το ΠΑΣΟΚ του αύριο

Το ΠΑΣΟΚ από την ίδρυση τουμέχρι σήμερα έχει περάσει αρκετούς κλυδωνισμούς κυρίως από τις εσωτερικές τουτριβές – ίντριγκες.

Οι τελευταίες εξελίξειςανέδειξαν για μια άλλη φορά ότι το ΠΑΣΟΚ πολύ δύσκολα θα απαλλαγεί από τηνεσωστρέφεια και τα προβλήματα που το ταλανίζουν τον τελευταίο καιρό.

Στάση αναμονής τηρούν τα περισσότερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αναμένοντας τις πρωτοβουλίες του Γιώργου Παπανδρέου, για την «επόμενη μέρα» στο ΠΑΣΟΚ ενώ άλλοι εκτιμούν ότι θα έπρεπε ήδη να έχουν συγκληθεί τα όργανα του κόμματος και να ξεκινήσουν διαδικασίες πολιτικού διαλόγου και απολογισμού για τα δύο χρόνια της κυβερνητικής θητείας του ΠΑΣΟΚ.

Ενώ στο μεταξύ κορυφαία στελέχη και υπουργοί εκφράζουν τις απόψεις τους μέσω συνεντεύξεων ή άρθρων. 

Προβληματίζομαι για τις αψιμαχίες των κορυφαίων στελεχών καθώς θεωρώ πως τέτοια περιστατικά επιδεινώνουν την εικόνα του κόμματος γι αυτό θα παραθέσω μερικές θέσεις μου για το αύριο του ΠΑΣΟΚ. 

Από την ίδρυση του, παρά τηνπαρουσία του αείμνηστου ιδρυτή του Ανδρέα Παπανδρέου, ήταν το κίνημα που διαμόρφωνεαπόψεις και θέσεις συζητώντας και ακούγοντας την βάση του.

Με την πάροδο του χρόνου έχασεαυτό το πλεονέκτημα που είχε απέναντι, στο άλλο κόμμα εξουσίας την Ν. Δ. καιστα κόμματα της αριστεράς.
Οι θέσεις και η διαμόρφωσηπλατφόρμας ιδεών έβγαιναν μέσα από τα γραφεία των ημέτερων του εκάστοτε προέδρου,χωρίς την συμμετοχή των απλών οργάνων.
Τα συνέδρια και οι «Εθνικέςσυνελεύσεις» ήταν για να καταγράφονται οι δυνάμεις στήριξης του εκάστοτεδιεκδικητή της αρχηγίας, για να ακριβολογώ ήταν μια μορφή «πανηγυριού», καιόποιοι σύνεδροι εξέφραζαν την αγωνία τους και τις θέσεις τους, χλευάζονταν ωςαντιδραστικοί.
Είμαι πεπεισμένος ότι η ολικήεπαναφορά του κόμματος στην βάση του, η διαμόρφωση ιδεολογικής πλατφόρμας μέσα απόκαταστατικό συνέδριο με σύνεδρους εκλεγμένους από την βάση και όχι με «αυτοδίκαιουςσυμμετέχοντες» είναι πέραν για πέρα επιβεβλημένο.

Η εκλογή νέου προέδρου θα ήτανκαλό να συνδυαστεί με την εκλογή νέων οργάνων βάσης και συνέδρων, από μόνοενεργά μέλη που θα επιθυμούν να συμμετάσχουν αλλά παράλληλα να δεσμευτούν γιατην συνέχεια και την συνέπεια των υποχρεώσεων του απέναντι στο κόμμα.    

Είναι πράγματι ευχάριστο ναυπάρχουν πολυπληθείς, με μέλη – φίλους, οργανώσεις, αλλά ας μη κρυβόμαστε πίσωαπό το δάκτυλο μας, όλοι εμείς που ζήσαμε την λειτουργία των οργανώσεων το τελευταίοχρονικό διάστημα γνωρίζουμε ότι ελάχιστες από αυτές κατάφεραν επαρκώς ναυφίστανται, πόσο μάλλον να λειτουργούν με συνεδριάσεις συντονιστικών και ΓενικώνΣυνελεύσεων, γιατί μέλη και φίλοι θεωρώ ότι είναι αυτοί που συμμετέχουν ενεργά καιόχι αυτοί που περιστασιακά προσέρχονται αλλά κυρίως «μεταφέρονται» μόνο σεεκλογικές διαδικασίες για σταυροδοσία ημετέρων.

Ανέκαθεν ήμουν υπέρμαχος τωνοργανώσεων με ενεργά και συνεπή μέλη και όχι κατά περίσταση ψηφοφόρουςθεωρώντας τους μέλη – φίλους, που πολλές φορές ούτε ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ δενείναι.

Ήμουν και είμαι υπέρμαχος τηςσυμμετοχής νέων σε ηλικία και ιδέες και αυτό επιδίωκα είτε μέσα από τιςσυγκεκριμένες προτάσεις μου στις συνεδριάσεις, καθώς και από τις δημόσιες τοποθετήσειςμου μέσω του τύπου.

Όσο αναφορά για τον χρόνο έναρξηςτων διαδικασιών θεωρώ ότι θα πρέπει να είναι άμεσες και ο Γ. Παπανδρέου,απαλλαγμένος από το βάρος της πρωθυπουργίας, μπορεί και πρέπει να ξεκινήσει τιςδιαδικασίες το συντομότερο δυνατόν, αν η επιθυμία του είναι να υφίσταται αυτότο κόμμα, εξάλλου τα λεγόμενα «αριστερά κόμματα» περιμένουν ως ύαινες νακατασπαράξουν το «θήραμα».