Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Αλέξης Τσίπρας: Ένας ψεύτικος Ρομπέν των δασών.


Η υπευθυνότητα απέναντι στον τυχοδιωκτισμό.
Σε παρόμοια θέση με αυτήν που βρέθηκε ο Αλέξης Τσίπρας, είχε βρεθεί πριν από κάτι μήνες και ο Αντώνης Σαμαράς.
Τον Νοέμβριο του 2011 ο πρόεδρος της ΝΔ, βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα όταν σε αντιδιαστολή με όλα όσα είχε πει κατά καιρούς, κλήθηκε να υπογράψει την δανειακή σύμβαση.
Και το έκανε, ενώ ήξερε ότι αυτό θα προκαλέσει περαιτέρω φθορά, στην ήδη καταπονημένη ΝΔ.
Ερχόμαστε στην περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα.
Ακολουθώντας τον εύκολο δρόμο της κριτικής και της καταγγελίας, συγκέντρωσε ένα πρωτόγνωρο ποσοστό για την ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ, επενδύοντας στην δικαιολογημένη οργή ενός λαού που τα τελευταία 2,5 χρόνια έχασε την γη κάτω από τα πόδια του.
Την δύναμη όμως που του έδωσε ο ελληνικός λαός, αντί να την μετατρέψει σε δύναμη δημιουργίας, δύναμη αλλαγής και εξέλιξης, προτίμησε να κρυφτεί πίσω από λεκτικά πυροτεχνήματα και δικαιολογίες πολιτικάντη, αντί να αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά, την ίδια ώρα μάλιστα που η επιστολή που έστελνε στους Ευρωπαίους, έλεγε ότι ακριβώς και ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο.
Και αν ο νεότερος σε ηλικία πολιτικός αρχηγός προτίμησε να ακολουθήσει τον πιο παλιομοδίτικο τρόπο για να πολιτευτεί.
Άλλα λέω στο μπαλκόνι και άλλα στο εξωτερικό... πετώντας έτσι μία ευκαιρία να περάσουμε στην νέα μεταπολίτευση μέσα από μία συνεργασία που όμοια της δεν έχει ξαναγίνει και θα έστελνε μήνυμα ενότητας αυτού του λαού.
Επιπλέον έχασε την πραγματική ευκαιρία να αναδειχθεί σε ρυθμιστή των εξελίξεων, αφού το γεγονός ότι θα συμμετείχε σαν νο2 σε μια κυβέρνηση θα τον έκανε να καρπωθεί και τα αργά, αλλά σταθερά επιτεύγματα που πιθανόν να πετύχαινε μια τέτοια ισχυρή κυβέρνηση.
Αυτό όμως αφορά τον ίδιο και το κόμμα του.
Το γεγονός ότι τίναξε στον αέρα μία οικουμενική κυβέρνηση που θα αποτύπωνε και εντός της Βουλής, αυτό που ψήφισε ο ελληνικός λαός, είναι το μείζον.
Ουσιαστικά με μία πρωτοφανή αλαζονεία πέταξε την εντολή του ελληνικού λαού, το μήνυμα της 6ης Μαΐου, που έλεγε βρείτε τα και πάμε όλοι μαζί.
Ο Τσίπρας πυρπόλησε την εθνική ενότητα και έπαιξε με την ψήφο ενός ολόκληρου λαού, αυτός ο λαός πρέπει να τον στείλει οριστικά στη θέση που ο ίδιος επέλεξε για τον εαυτό του.
Την αντιπολίτευση της διαμαρτυρίας.

Εγγραφή σε αυτό το blog μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου :